1990-99
Lata 90-te, które kojarzą się nam z ekspansją kolorów, chaosem i generalnie napływem 'dóbr' zza otwartych nareszcie granic, nie znajdują odzwierciedlenia w twórczości artysty. Treliński pozostaje wierny geometrii, maluje geometryczne obrazy na syntetycznych podłożach. Na obrazach tych znajdziemy niemal wyłącznie kwadraty i prostokąty. Odchodzi od wszelkich ozdobników, czy inaczej mówiąc elementów o mniej radykalnej formie.
Pozostaje mu oddziaływanie kolorem oraz, w niektórych przypadkach, gradientem, powstałym ze względu na rodzaj używanego narzędzia (aerograf). Pomimo użycia skromnych środków, kompozycje mają w sobie rodzaj dynamizmu. Wszystkie obrazy noszą wspólny tytuł E.G. czyli Etiuda Geometryczna, do którego autor dodaje jedynie numer porządkowy.